Πως Να Πετύχεις Τους Στόχους Σου
Τι σημαίνει να προσπαθείς για τους στόχους σου; Ποιοι ψυχολογικοί παράγοντες συμβάλλουν στην προσπάθειά σου να εκμεταλλευτείς τις μέγιστες δυνατότητές σου;
Σήμερα, η έννοια της επιτυχίας είναι μια λέξη λίγο της μόδας, που από στην αρχαιότητα όμως αποτελούσε αρετή. Τι είναι όμως αυτό που κάνει την επιτυχία τόσο διαχρονική και τόσο σημαντική για εμάς τους ανθρώπους; Και τι είναι αυτό στην ανθρώπινη ψυχολογία που μας κάνει να κυνηγάμε την επιτυχία, μερικές φορές σε σημείο εμμονής ή και επιπολαιότητας;
Η απάντηση εξαρτάται από το τι ονομάζεις εσύ «επιτυχία».
Βλέπεις, υπάρχουν 3 διαφορετικοί ορισμοί μέσω των οποίων ορίζουμε αυτή την αφηρημένη έννοια της επιτυχίας. Άκουσέ τους προσεκτικά και σκέψου με ποιον από τους τρεις ταυτίζεσαι περισσότερο:
Πρώτα λοιπόν, υπάρχει ο κλασσικός, κοινωνικός ορισμός της επιτυχίας που εκφράζεται με τα χρήματα, τη φήμη, την κοινωνική θέση ή τη εξουσία. Είναι το είδος της επιτυχίας που η κοινωνία μας λέει ότι χρειαζόμαστε και θέλουμε. Αυτό το είδος επιτυχίας είναι αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «ουδέτερης αξίας». Δεν είναι εγγενώς πολύτιμη. Η ζωή σου θα μπορούσε να γίνει χειρότερη με αυτά τα πράγματα, όπως θα μπορούσε να γίνει και καλύτερη.
Μετά έχουμε την επιτυχία όπως την ορίζει το λεξικό: δηλαδή η ικανότητα να πετύχεις τους στόχους σου. Και αυτός ο ορισμός εξακολουθεί να είναι ουσιαστικά ουδέτερος ως προς τις αξίες. Μπορούμε να έχουμε κάλους ή επικίνδυνους στόχους. Αν ο στόχος σου είναι να εκδικηθείς τον εχθρό σου και τα καταφέρεις - σε κάνει αυτό επιτυχημένο άτομο; Τεχνικά, ναι, αλλά δεν αποτελεί κάποια ιδιαίτερα μεγάλη αξία ή χρήσιμη "επιτυχία".
Και υπάρχει και μια τρίτη ιδέα για το τι σημαίνει επιτυχία. Και αυτό είναι το να αφιερώνεις το χρόνο που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αφιερώνουν, για να αλλάζεις συνεχώς την οπτική σου και να ορίζεις την επιτυχία ως μια διαρκώς αναπτυσσόμενη σχέση μεταξύ της σκληρής σου δουλειάς και της εκπλήρωσή των στόχων σου, και αυτή η οπτική, δεν είναι μόνο ότι αλλάζει τη ζωή σου - αλλά είναι κι εκ φύσεως πολύτιμη.
Ο Tom Morris καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Notre Dame, στο βιβλίο του «Μια νέα φιλοσοφία της επιτυχίας», μας υπενθυμίζει ότι «οι άνθρωποι που βιώνουν πραγματική επιτυχία στη ζωή τους είναι άνθρωποι που καταφέρνουν να έχουν μια καλή ισορροπία ανάμεσα στην εκπλήρωση ουσιαστικών στόχων και την ευτυχία που νιώθουν όσο επενδύουν στο να τους εκπληρώνουν.»
Ας κάνουμε μια παύση εδώ για να σκεφτούμε, πόσους ανθρώπους μπορείς να σκεφτείς στη ζωή σου που μπορούν να πουν ότι έχουν επιτύχει αυτού του είδους την αληθινή επιτυχία; Δεν είναι και τόσο συνηθισμένο, έτσι δεν είναι;
Γι' αυτό ακριβώς τον λόγο την αποκαλούμε «ασυνήθιστη επιτυχία». Είναι ένα είδος επιτυχίας που ορίζεται από μια ισορροπία μεταξύ ευτυχίας και δυσκολίας.
Και τώρα σίγουρα θα μου πεις πως γίνεται αυτό ρε Δημήτρη; H ευτυχία και οι δυσκολίες είναι δυο εντελώς αντίθετες έννοιες. Στην πραγματικότητα όμως αλληλοτροφοδοτούνται για να δημιουργήσουν μια αληθινή, κι ασυνήθιστη επιτυχία.
Η ασυνήθιστη επιτυχία είναι η διαδικασία της σκληρής προσπάθειας να επιδιώξεις και να πετύχεις κάτι που έχει σημασία για σένα και σε κάνει ευτυχισμένο.
Οπότε εδώ έρχεται το ερώτημα του, «τι έχει σημασία;»
Ως ένα βαθμό εσύ είσαι αυτός η αυτή που αποφασίζει τι έχει σημασία, και έτσι μπορεί να σου ταιριάζουν οι κλασσικές ιδέες της επιτυχίας όπως η φήμη, τα χρήματα και η εξουσία.
Αλλά υπάρχει μια σχεδόν μυστική κοινή αντίληψη μεταξύ όλων των ανθρώπων σχετικά με το τι πραγματικά έχει σημασία.
Υπάρχουν μερικές αποκαλυπτικές μαρτυρίες από μερικούς από τους πιο επιτυχημένους ανθρώπους της ανθρωπότητας που μας μιλάνε για την ενδεχόμενη επιφανειακή φύση των κλασσικών ορισμών της επιτυχίας -όπως το χρήμα, η εξουσία και η φήμη- και την αναπόφευκτη, βαθιά ανθρώπινη ανάγκη για «ασυνήθιστη επιτυχία». Οι ασυνήθιστες επιτυχίες μπορεί να είναι η οικογένεια, οι σχέσεις, η ελευθερία, η σταθερότητα και η δημιουργικότητα, και όχι μόνο.
Ο Λάρι Κινγκ για παράδειγμα, ένας Αμερικανός παρουσιαστής και θα λέγαμε κι ένας επιτυχημένος άνθρωπος, έχει δηλώσει: «Βασικά, αυτό στο οποίο καταλήγω είναι ότι αγαπώ αυτό που κάνω. Δεν το κάνω για τα χρήματα. Δεν το κάνω για τη φήμη.» Και αυτό ακριβώς είναι αυτό για το οποίο μιλάμε εδώ. Ένας πολύ πλούσιος, ισχυρός και κλασικά επιτυχημένος άνθρωπος λέει ευθέως ότι δεν το κάνει για αυτά τα πράγματα. Το κάνει για την αγάπη προς το αντικείμενο με το οποίο ασχολείται. Όπως λέει και ο Larry King, φαίνεται να είναι μεγαλύτερη επιτυχία να ακολουθείς κάτι που αγαπάς και σε κάνει ευτυχισμένο.
Στα υπόλοιπα επεισόδια αυτής της σειράς θα διερευνήσουμε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να επιτύχουμε αυτό το είδος «θετικής αξίας» και ισορροπημένης επιτυχίας. Το είδος της επιτυχίας που φαίνεται τελικά να έχει την μεγαλύτερη σημασία για όλους μας.
Αυτό το μονοπάτι έχει 3 κύρια βήματα: 1. να επιλέξεις έναν τολμηρό στόχο, 2. να φτιάξεις ρουτίνες που σε κινούν προς τον στόχο σου, και στη συνέχεια 3. να ακολουθείς με συνέπεια αυτές τις ρουτίνες.
Σε αυτό το επεισόδιο , θα δούμε πώς μπορείς να πετύχεις το πρώτο βήμα , επιλέγοντας έναν τολμηρό στόχο.
Παρεμπιπτόντως, αυτά δεν είναι τυχαία βήματα- είναι το αποτέλεσμα ενός επαναλαμβανόμενου μοτίβου που εφαρμόζεται από μερικούς από τους πιο ολοκληρωμένους ανθρώπους. Και είναι ένα μοτίβο που θα βρεις στα περισσότερα βιβλία για την επιτυχία και την αυτοβελτίωση.
Ίσως τελικά τα βιβλία αυτοβελτίωσης όντως να μας μαθαίνουν θεμελιώδεις ιδέες – όπως το ότι η αφοσίωση και η πειθαρχία στα πράγματα που αγαπάς οδηγούν σε ένα αίσθημα επιτυχίας.
Εντάξει, μπορεί να υπερβάλω λίγο, αλλά θα σου γλιτώσει πολύ διάβασμα.
Ας κάνουμε ένα πείραμα. Για σκέψου για λίγο, από τι είδους άτομο θα ζητούσες συμβουλές για το πώς να γίνεις επιτυχημένος; Μπορεί να σου φαίνεται λίγο περίεργο να ζητήσεις συμβουλές για την επιτυχία από έναν κρατούμενο για παράδειγμα, αλλά η ζωή πίσω από τα κάγκελα συχνά διαμορφώνει τους ανθρώπους με αναπάντεχους τρόπους.
Δείχνει να σπρώχνει τους ανθρώπους προς μια αναπάντεχη σοφία και τους ωθεί συχνά να συνειδητοποιούν κάποιες διαχρονικές αλήθειες.
Ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι για παράδειγμα, εκτός από συγγραφέας, ήταν και πρώην κρατούμενος που έγραψε ένα μυθιστόρημα με βάση τη σοφία που απέκτησε κατά τη διάρκεια της φυλάκισης του. Σχετικά με τους στόχους, είπε ότι «Χωρίς κάποιο στόχο και χωρίς κάποια προσπάθεια για να τον πετύχεις δεν μπορείς να ζήσεις.» Αυτό μας δείχνει, 1, την σημαντικότητα της σκληρής δουλειάς στην εξίσωση της ασυνήθιστης επιτυχίας μας, αλλά μας δείχνει επίσης και κατευθυντήριες γραμμές για το που οδηγεί αυτή η σκληρή δουλειά – σε έναν στόχο.
«Χρειαζόμαστε στόχους που να καθοδηγούν τις δράσεις και τις ενέργειές μας. . »Χωρίς κάποιον στόχο να στοχεύουμε , η ζωή μας είναι κυριολεκτικά άσκοπη. Χωρίς κάτι παραγωγικό να κάνει, χωρίς θετικούς στόχους και σκοπό, ο άνθρωπος μαραζώνει. Και τότε ένα από δύο πράγματα συμβαίνει. Είτε αυτή η έλλειψη στόχου αρχίζει να ρίχνει το άτομο σε πνευματικό λήθαργο και στο απόλυτο κενό, ή το άτομο ξεσπά και στρέφεται σε καταστροφικούς στόχους μόνο και μόνο για να κάνει κάτι να συμβεί».
Tom Morris- Η τέχνη της επίτευξης
Έτσι, αυτό που παίρνουμε από τον Ντοστογιέφσκι και τον Μόρις, είναι ότι οι συνειδητοί, καλά σχεδιασμένοι στόχοι είναι αναπόσπαστο μέρος της ασυνήθιστης επιτυχίας.
Επειδή πρέπει να ξέρουμε τι είναι αυτό που θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας και πρέπει να έχουμε κάτι να στοχεύουμε.
Όπως ακριβώς συμβαίνει όταν κάνουμε τοξοβολία- χρειαζόμαστε μια πρόθεση και μια κατεύθυνση, διαφορετικά η προσπάθεια είναι ανώφελη και μη αξιολογήσιμη.
Φαντάσου δηλαδή να δουλεύεις σκληρά για το κάθε τι που σε κάνει ευτυχισμένο- την κηπουρική, ένα άρθρο που θέλεις να γράψεις, τους φίλους σου, να φτιάξεις ένα κέικ σοκολάτας και να παρατηρείς πουλιά... θα ήσουν ευτυχισμένος, σίγουρα, αλλά επιτυχημένος, μάλλον όχι.
Δεδομένου ότι ο στόχος που θα επιλέξεις είναι το πρώτο βήμα σου προς την επιτυχία, πρέπει να τον επιλέξεις προσεκτικά και συνειδητά και να τον οριοθετήσεις σωστά.
Δεν πρέπει όμως να ξεχάσεις ότι αυτός ο στόχος είναι μόνο το πρώτο βήμα σε ένα μακρύ ταξίδι, και θα χρειαστεί να αλλάξεις την προσωπικότητά σου πολλές φορές στην πορεία. Μια ασυνήθιστα επιτυχημένη ζωή ορίζεται από την ικανότητά σου να προσαρμόζεσαι σε ασυνήθιστες εμπειρίες.
Οπότε, πώς σκοπεύεις να επιλέξεις τον αρχικό σου στόχο;
Ας είμαστε ειλικρινείς, για να έφτασες μέχρι εδώ στο επεισόδιο, πιθανότατα ψάχνεις κάποια έτοιμη συνταγή για την επιτυχία, και αν πιστεύεις πως αυτή είναι η λύση για να πετύχεις τους στόχους σου, τότε πιθανότατα να νιώθεις λίγο μπερδεμένος αυτή τη στιγμή. Πιθανότατα ακόμα και να νιώθεις λίγο χαμένος. Και πώς μπορείς να επιλέξεις μια κατεύθυνση όταν αισθάνεσαι χαμένος;
Ας πάμε λίγο πίσω για να δούμε τους πιο επιτυχημένους ανθρώπους του κόσμου και να δούμε τι μπορούμε να αντλήσουμε από τις εμπειρίες τους.
Η J.K. Rowling για παράδειγμα είναι γνωστή για τις εξαιρετικά επιτυχημένες ιστορίες του Harry Potter, αλλά σχεδόν εξίσου γνωστή για την απόρριψη που βίωσε επι χρόνια. Ξανά και ξανά την απέρριπταν οι εκδότες, χρόνο με το χρόνο αντιμετώπιζε τις δυσκολίες του χαμηλού εισοδήματος και της απόρριψης. Ωστόσο, το να εκδοθεί το πρώτο της βιβλίο πρέπει να σήμαινε κάτι βαθύ γι' αυτήν, αλλιώς δεν θα συνέχιζε. Είχε έναν απλό, συγκεκριμένο και ταυτόχρονα φιλόδοξο στόχο που σήμαινε πολλά για εκείνη.
Η Oprah Winfrey από την άλλη, ξεκίνησε τη ζωή της με αρκετές ασυνήθιστες προκλήσεις. Κακοποιήθηκε από την οικογένειά της και έμεινε έγκυος στα 14 της, χάνοντας το μωρό αμέσως μετά τη γέννησή του. Ωστόσο, αφού ο πατέρας της τη βοήθησε να πάει στο σχολείο, διαπίστωσε ότι είχε κλίση στη δημόσια ομιλία και στην ενσυναίσθηση. Παρακολούθησε μαθήματα θεάτρου και επέμεινε στο πάθος της να βοηθάει ανθρώπους για το υπόλοιπο της τρομερής καριέρας της. Ξεπερνώντας μέρα με τη μέρα το παρελθόν της, η Oprah συνέχισε να ακολουθεί ένα συγκεκριμένο όραμα και αίσθημα να βοηθά ανθρώπους και να γίνει εν τέλει μια φιλανθρωπική προσωπικότητα. Ήταν φιλόδοξη, συγκεντρωμένη και πρέπει να ένιωθε κάτι να κινείται μέσα της για να ξεπεράσει τις προκλήσεις που είχε.
Και στις δύο περιπτώσεις, μπορούμε να δούμε ένα μοτίβο να εμφανίζεται. Συγκεκριμένα, ένα κριτήριο 3 σημείων.
Ο στόχος πρέπει να σε ευχαριστεί μέσα σου.
Πρέπει να είσαι φιλόδοξος, και να κοιτάς λίγο πιο μακριά από εκεί που βρίσκεσαι σήμερα.
Πρέπει να εστιάζεις με λεπτομέρεια σε έναν συγκεκριμένο στόχο και προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση για να τον επιτυχείς.
Ας ρίξουμε μια ματιά στο πως θα νιώθεις μέσα σου σε κάθε στάδιο.
Και η πρώτη ερώτηση που έρχεται στο μυαλό είναι η εξής: Γιατί το αίσθημα της εσωτερικής ανταμοιβής είναι τόσο σημαντικό για την επιτυχία ενός στόχου; Λοιπόν, όλοι διαισθητικά την γνωρίζουμε την απάντηση σε αυτό.
Αυτό συμβαίνει γιατί σε τραβάνε πράγματα και καταστάσεις που σε ενδιαφέρουν, ανεξάρτητα από τα χρήματα, την θέση, την φήμη, την εξουσία ή οποιονδήποτε άλλο εξωτερικό παράγοντα. Τα πράγματα που μας φέρνουν εσωτερική ικανοποιηση μας δίνουν το κίνητρο να συνεχίσουμε παρά τις απρόβλεπτες καταστάσεις της ζωής.
Φυσικά, τείνεις να στοχεύεις για πράγματα που σε πιέζουν άλλοι να κάνεις, αλλά το κίνητρο στερεύει κάποια στιγμή στην περίπτωση αυτή.
Αν ακολουθείς στόχους λόγω εξωτερικών παραγόντων, είναι πολύ πιθανό ότι κάποια στιγμή θα κάνεις ελάχιστη προσπάθεια για να τους πετύχεις. Δεν πρόκειται δηλαδή να κάνεις τίποτα περισσότερο από το ελάχιστο για να πετύχεις τον στόχο σου.
Όπως το θέτει και η Ayn Rand στο βιβλίο της The Founteinhead «...πρέπει να ανήκεις στο είδος του ανθρώπου που μπορεί να κάνει πράγματα. Αλλά για να καταφέρεις να κάνεις πράγματα, πρέπει να σου αρέσει να τα κάνεις, όχι να σου αρέσουν μόνο οι δευτερεύουσες συνέπειες".
Η ζωή είναι απρόβλεπτη, και το μέλλον ακόμη πιο αβέβαιο. Αν εναποθέτουμε τις ελπίδες μας για επιτυχία σε κάποια αυθαίρετη ελπίδα ότι το μέλλον θα μας ανταμείψει με κάποιο τρόπο -όπως μέσω της οικογένειάς μας, των φίλων μας, του κοινωνικού μας κύκλου- τότε εναποθέτουμε την ευτυχία μας σε κάτι επικίνδυνα απρόβλεπτο. Σε κάτι που δεν έχουμε κανέναν έλεγχο για το πώς θα εξελιχθεί.
Το επόμενο βήμα είναι να αναρωτηθείς για το πώς βρίσκεις έναν στόχο που να σε ανταμείβει μέσα σου. Κι εδώ θα αντιμετωπίσεις ένα παράδοξο για δεν θα είναι πάντα κάτι που σου αρέσει από την αρχή. Γνωρίζουμε από εκτεταμένες μελέτες ότι το πάθος ακολουθεί την καλή απόδοση και τα αποτελέσματα, όχι το αντίστροφο. Φαίνεται λοιπόν ότι το να νιώθεις πάθος για κάτι είναι αποτέλεσμα της καλής δουλειάς, όχι το αντίθετο.
Η ψυχολογία μας έχει δείξει ότι νιώθουμε ανταμοιβή και κίνητρα από πράγματα στα οποία είμαστε καλοί και για τα οποία μας επαινούν.
Σου έχει τύχει ποτέ να επαινέσεις ή να επιβραβεύσεις ένα παιδί για κάτι και να δεις ένα φως στα ματιά του- να αρχίζει να συγκεντρώνεται περισσότερο, να εργάζεται σκληρότερα ή τουλάχιστον να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.
Οι άνθρωποι τείνουν να προκαλούν την αποτυχία τους, επειδή φαντάζονται ότι θα απολαύσουν μια συγκεκριμένη ενασχόληση, ή νομίζουν ότι θα έπρεπε να το κάνουν επειδή το κάνουν οι άνθρωποι που θαυμάζουν - αλλά επειδή δεν ταιριάζει με τις δεξιότητες και τα ταλέντα τους, παλεύουν να αποκτήσουν οποιαδήποτε δεξιότητα και σταματούν να νιώθουν κίνητρο γι' αυτό με το οποίο έχουν καταπιαστεί, δεν φτάνουν δηλαδή ποτέ στο στάδιο να νιώθουν πάθος, επειδή ποτέ δεν γίνονται αρκετά καλοί. Τελικά, τα παρατάνε απογοητευμένοι, ακριβώς όπως ένα παιδί. Κι αν αυτό σου ακούγεται οικείο, να ξέρεις ότι δεν είσαι ο μόνος. Έχω αλλάξει 3 καριέρες μέχρι στιγμής και ετοιμάζω την 4η για αυτόν ακριβώς τον λόγο.
Το να βρεις ποιες είναι οι δεξιότητές σου είναι το βασικό θεμέλιο για να επιλέξεις έναν βιώσιμο στόχο.
Αν δεν ξέρεις σε τι είσαι καλός ή εκ φύσεως ικανός, δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το να πειραματιστείς με διάφορες ασχολίες μέχρι να σου κάνει κάτι κλικ.
Μόλις ανακαλύψεις κάτι που ταιριάζει με τα δυνατά σου σημεία -είτε πρόκειται για τεχνολογία, προγραμματισμό, συγγραφή, σύνθεση μουσικής, δημιουργία οικογένειας ή αναρρίχηση σε βουνά- πρέπει να σκεφτείς φιλόδοξα.
Η φιλοδοξία έχει αυτόν τον πονηρό τρόπο να τρέφει την έμπνευση, την ελπίδα και τον ενθουσιασμό σε ό,τι κάνουμε για τους στόχο μας - ακριβώς σαν μια σπίθα που αναζωπυρώνεται κάθε φορά που εστιάζουμε σε αυτήν.
Είναι ένα συναρπαστικό και αρκετά εθιστικό συναίσθημα που αποτελεί το τέλειο καύσιμο για την ανάληψη ασυνήθιστων και γενναίων ενεργειών που οδηγούν στην ασυνήθιστη επιτυχία.
Ο Νίτσε, είπε ότι
«Η μεγαλύτερη ηθική ενός ανθρώπου, σε αντίθεση με την ηθική ενός άλλου, έγκειται συχνά μόνο στο γεγονός ότι οι στόχοι του είναι ποσοτικά μεγαλύτεροι. Ο άλλος άνθρωπος τραβιέται προς τα κάτω ασχολούμενος με μικρά πράγματα. . .»
Αυτό που εννοεί είναι ότι η επιτυχία ορισμένων ανθρώπων μπορεί να είναι αποτέλεσμα του οτι επικεντρώνονται σε μεγαλύτερα, πιο φιλόδοξα πράγματα από ανθρώπους που φαίνεται να έχουν λιγότερη επιτυχία.
Πώς μπορούμε λοιπόν να καθορίσουμε αν ο στόχος μας είναι αρκετά φιλόδοξος ώστε να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για να τον πετύχουμε; Υπάρχει μια τολμηρή ερώτηση που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου για να αποκαλύψεις την πραγματική πορεία της φιλοδοξίας σου.
Αν πετύχεις τον στόχο σου, θα αυξηθεί απλώς η ευημερία σου ή θα αλλάξεις ριζικά εσύ (και ίσως και ο κόσμος γύρω σου);
Αν δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ότι η επίτευξη του στόχου σου θα αλλάξει τα πράγματα στη ζωή σου και στις ζωές των γύρω σου προς το καλύτερο, τότε ο στόχος σου δεν είναι αρκετά μεγάλος για να πετύχεις μια ασυνήθιστη επιτυχία.
«Όσο υψηλότερος είναι ο στόχος, τόσο μικρότερος θα είναι ο ανταγωνισμός». Αυτό μας λέει ο Tim Ferriss στο βιβλίο του Η εβδομάδα των 4 εργάσιμων ωρών και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για όποιον έχει στόχους που σχετίζονται με την επιχειρηματικότητα.
«Το 99 τοις εκατό των ανθρώπων είναι πεπεισμένοι ότι είναι ανίκανοι να πετύχουν σπουδαία πράγματα, οπότε στοχεύουν στο μέτριο. Ο ανταγωνισμος γίνεται έτσι πιο έντονος για τους «ρεαλιστικούς» στόχους, καθιστώντας τους, παραδόξως, τους πιο χρονοβόρους και ενεργοβόρους ... Το ψάρεμα είναι καλύτερο εκεί όπου πηγαίνουν οι λιγότεροι, και η συλλογική ανασφάλεια του κόσμου διευκολύνει τους ανθρώπους να πετυχαίνουν το εξαίρετο , ενώ όλοι οι άλλοι στοχεύουν στο μέτριο. Απλά υπάρχει λιγότερος ανταγωνισμός για μεγαλύτερους στόχους ...».
-Tim Ferriss
Λογικά, με αυτά που έχουμε πει μέχρι εδώ θα πρέπει να είσαι κοντά στο να βρεις έναν φιλόδοξο στόχο που να σε ανταμείβει εσωτερικά και που θα σε ωθήσει αρκετά κοντά στην ¨ασυνήθιστη επιτυχία”.
Το μόνο που μένει για να σχεδιάσεις τον στόχο σου είναι να τον προσδιορίσεις.
Όπως λέει και η παροιμία: δεν χωράνε δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη
Οι πολλοί στόχοι ή ακόμη και ένας μόνος στόχος που είναι υπερβολικά πολύπλοκος, απλά θα προσθέσει περιττές δυσκολίες στην αναζήτηση της ασυνήθιστης επιτυχίας σου.
Το όραμά σου πρέπει να είναι σαφές, συγκεκριμένο και υπολογισμένο.
Ο Orison Swett Marden είπε κάποτε : «Κάθε μεγάλος άνθρωπος έγινε μεγάλος, κάθε επιτυχημένος άνθρωπος πέτυχε, ανάλογα με το πόσο περιόρισε τις δυνάμεις του σε ένα συγκεκριμένο δρόμο».
Έχεις καταγράψει ποτέ τον στόχο σου σε κάποιο τετράδιο;
Αν ναι, μπορεί να σου φάνηκε αρκετά δύσκολο να μεταφέρεις ακριβώς όλες τις ιδέες σου, την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσεις και άλλες πληροφορίες σε μια μόνο μικρή, οργανωμένη παράγραφο.
Αν δεν το έχεις κάνει - δοκίμασε το τώρα! Προσπάθησε να τα χωρέσεις όλα μέσα σε ένα σχόλιο σε αυτό το επεισόδιο και γράψτο μου απο κάτω.
Το θέμα είναι ότι το να γράφουμε μας βοηθάει να ξεκαθαρίσουμε τις ιδέες μας, όπως το να φτιάχνουμε ένα ξύλινο μαχαίρι από ένα δέντρο για παράδειγμα.
Αλλά, δεν θέλουμε να γράφουμε οτιδήποτε για οποιονδήποτε. Θέλουμε να βεβαιωθούμε ότι η ιδέα μας μπορεί να γίνει κατανοητή από έναν τρίτο -κάποιον που δεν μας γνωρίζει καθόλου.
Πρέπει να ακούγεται σχεδόν σαν μια σειρά οδηγιών.
Δεδομένου ότι ο στόχος μας θα πρέπει να αρχίσει να ακούγεται σαν μια σειρά οδηγιών, θα ήταν καλή ιδέα να του προσθέσουμε και μια πρόχειρη προθεσμία. Το έργο εξελίσσεται στο χρόνο που του διατίθεται, και αν δεν υπάρχει αίσθηση χρονικού περιορισμού για την επίτευξη της ασυνήθιστης επιτυχίας σου, τότε μπορεί να διαρκέσει μια ολόκληρη ζωή.
Και, υποθέτω ότι θέλεις να πετύχεις μια ασυνήθιστη επιτυχία μέσα σε ένα χρονικό διάστημα που μπορείς να το απολαύσεις! Ένας ξεκάθαρος προορισμός αυξάνει πάντα την πιθανότητα σου να φτάσεις.
Ένα από τα βασικά βιβλία σχετικά με το θέμα των στόχων είναι «Οι 7 συνήθειες των εξαιρετικά αποτελεσματικών ανθρώπων» του Stephen Covey. Ο Covey γράφει ότι
«Ένας αποτελεσματικός στόχος ... προσδιορίζει πού θέλεις να φτάσεις και, κατά τη διάρκεια, σε βοηθά να προσδιορίσεις πού βρίσκεσαι. Σου δίνει σημαντικές πληροφορίες για το πώς να φτάσεις εκεί και σου λέει πότε έχεις φτάσει. Ενώνει τις προσπάθειες και την ενέργειά σου. Δίνει νόημα και σκοπό σε ό,τι κάνεις. Και μπορεί τελικά να μεταφραστεί σε καθημερινή δραστηριότητα, έτσι ώστε να είσαι προνοητικός, να είσαι υπεύθυνος για τη ζωή σου, να κάνεις πράγματα κάθε μέρα - πράγματα που θα σου επιτρέψουν να εκπληρώσεις τον [στόχο] σου».
Με άλλα λόγια, ένας επιτυχημένος, εφικτός στόχος είναι σαν ένας χάρτης του πού βρίσκεσαι και πού θέλεις να φτάσεις.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι έχουμε έναν στόχο που πληροί τα κριτήριά μας, τα οποία, για να ανακεφαλαιώσουμε, είναι ότι
Ο στόχος πρέπει να σε ευχαριστεί εσωτερικά.
Πρέπει να είσαι φιλόδοξος, και να κοιτάς λίγο πιο μακριά από εκεί που βρίσκεσαι σήμερα.
Πρέπει να εστιάζεις με λεπτομέρεια σε ένα συγκεκριμένο στόχο και προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση για να τον επιτυχείς.
Πώς μπορούμε λοιπόν να αρχίσουμε να προχωρούμε προς την επίτευξη του στόχου αυτού; Είναι πολύ καλό να σχεδιάζουμε και να γράφουμε πράγματα, αλλά κανείς δεν έγινε ποτέ επιτυχημένος μόνο με τη λογική.
Χρειαζόμαστε συστήματα και ρουτίνες που μετατρέπουν τις κατά τα άλλα άσκοπες μέρες μας σε θεμέλια για τη μελλοντική μας επιτυχία.
Πρέπει να παίρνουμε εμείς τον έλεγχο της ημέρας μας και όχι οι μέρες μας να έχουν έλεγχο πάνω μας.
Για να επιτύχουμε μια ασυνήθιστη επιτυχία, πρέπει να αναλάβουμε κάποια πραγματική, ασυνήθιστη δράση. Και αυτή η έμπρακτη, συναρπαστική εκτέλεση θα είναι το θέμα του επόμενου επεισοδίου , όπου μαζί θα χαράξουμε το μονοπάτι μέρα με τη μέρα...
Εάν σου άρεσε αυτό το επεισόδιο, μην ξεχάσεις να κάνεις like και subscribe στο κανάλι μου. Είμαι ο Δημήτρης και μοιράζομαι μαζί σου εργαλεία και ιδέες για το πώς να σχεδιάσεις μια καλή ζωή.